ای ترکستان شرقی .
پاره ی خونین امت .
ای دسته های مجاهد و مجاهده های مقاومت کننده.
ای مومنان سرافراز که به تنهایی در مقابل کسانی که سعی در دور نگاه داشتن اسلام از شما را دارند، ایستاده اید.
قرآن ها می افتند .
مسجدها بسته می شوند.
مدارس قدغن می شوند.
عالمان دینی تک به تک کشته می شوند.
برادران ما به زور به کمپ ها برده می شوند.
و بجای آنها، مردان چینی به خانه هایشان برده می شوند.
خواهران ما به زور با مردان چینی مزدوج می شوند.
علی رغم همه ی این ها.
امت محمد(ص) خاموش است .
صدایی در نمی آید.
برای مسلمانان صاحبی پیدا نمی شود.
آیا نمی دانند که رضای به ظلم، ظلم است .
حضرت علی(ع) چه زیبا فرمود:
"اگر نمی توانید در مقابل ظلم بایستید، آن را به گوش همه برسانید!"
این اتفاقات در رسانه ها و دولت های غربی ماه هاست، هفته هاست که در تیتر اخبار است، رسانه ها و دولت های مسلمان کجا هستند؟.
آیا نمی دانند که بی طرفی در جایی که ظلم هست، همانند بی ناموسی است.
آیا نمی دانند که پس از سالها، خاطره خواهران و برادران مسلمانمان از سکوت مسلمانان خواهد بود نه از شکنجه ظالمان
یا رب، به خواهران و برادرانمان در ترکستان شرقی کمک کن.
خدا بهتر از هر کس مکر تواند کرد.(سوره انفال، آیه ۳۰)
مسعود اوزیل
درباره این سایت